در هر سنی چه مهارت‌هایی برای کودک لازم است؟
Friday، ۲۲ Esfand ۱۳۹۹
مهارت‌های زندگی از جمله مقوله های آموزشی به شمار می روند که والدین در مورد آن دغدغه‌های بسیاری از خود نشان می دهند؛ یکی از این دغدغه ها این است که علم روان شناسی برای هر سنی چه مهارت های زندگی را توصیه می کند. در این مطلب به بررسی این دغدغه خواهیم پرداخت.
۲ تا ۳ سالگی
در این سن کودک مهارت های پایه را می آموزد؛ به او کمک می کنیم تا اسباب بازی هایش را جمع کند، لباس هایش را با کمک والدین به تن کند و پس از درآوردن لباس هایش آن ها را در جای مشخصی قرار دهد، هم چنین می توانیم از آن ها بخواهیم تا در چیدمان سفره ی غذا کمی کمک کنند و حتی با کمک ما والدین دست و صورت خود را بشویند.
۴ تا ۵ سالگی
کودکان در این سن می توانند مسئولیت های ساده ای مانند آب دادن به گلدان ها یا غذا دادن به حیوانات خانگی را گهگاهی بپذیرند. همچنین مفاهیم اولیه در زمینه ی مهارت های مالی و نحوه ی استفاده از پول را می توان در این سن آموزش داد.
کودکان در این سن می توانند بدون کمک ما دست و صورت خود را بشویند و موی خود را شانه کرده و حتی دندان های خود را مسواک کنند (با این وجود ما باید مراقب قورت دادن خمیر دندان و درست مسواک زدن آن ها باشیم).
۶ تا ۷ سالگی
در این سن می توان از کودک انتظار داشت تخت خود را بعد از بیدار شدن مرتب کند؛ کلیه ی رفتار های مربوط به نظافت و بهداشت شخصی خود را بدون کمک ما انجام دهند و بتوانند مسئولیت هایی مانند کمک در آشپزی را به عهده بگیرد.
۸ تا ۹ سالگی
در این سن کودک می تواند لباس های خود را تا کرده و خود در جای خود قرار دهد، بر مفهوم پول و حساب و کتاب های ساده ی مالی تسلط داشته باشد و تا حدودی درست کردن یک غذای ساده مثل تخم مرغ را بلد باشد.
آموزش مهارت های مالی
مهارت های بسیاری در آموزش های رسمی و غیر رسمی به کودکان آموزش داده می شوند، اما مهارت مالی جز موضوعاتی است که با وجود اهمیت بسیار، کمتر به آن پرداخته می شود. آموزش این مهارت ها از کودکی باعث می شود فرزندان ما در بزرگسالی توانایی مدیریت مالی زندگی خود را داشته باشند.
- به فرزندتان تفاوت سکه ها و اسکناس های گوناگون را در سنین ۴ تا ۶ سالگی آموزش دهید.
- تعیین پول توجیبی روش بسیارخوبی است برای آنکه کودکان یاد بگیرند چگونه خرج کنند و چگونه پس انداز کنند.
- در مورد کودکان کوچکتر بهتر است پول تو جیبی به صورت هفتگی پرداخت شود، چرا که اغلب توانایی نگهداری پول خود را تا پایان ماه ندارند؛ حتی می توان آن را به صورت روزانه نیز پرداخت کرد.
- برای آشنایی کودکان با نحوه ی پرداخت و محاسبات، هنگام پرداخت پول در فروشگاه ها و رستوران ها به همراه یکدیگر این کار را انجام دهید و کار های ساده ای مثل دادن پول به صندوق دار را به فرزندتان بسپارید.
- وقتی کودکان به سن ۶ سالگی می رسند، باید بتوانند مسئولیت پولشان را به عهده بگیرند. باید به کودک توضیح دهید که پول چگونه به دست می آید و هنگامی که مبلغی پول به او می دهید در قبال خرج کردن آن مسئول است.
- به فرزندتان آموزش دهید گاهی باید برای خرید یک کالا صبر کند و هدف گذاری داشته باشد. به عنوان مثال خرید یک اسباب بازی ارزان قیمت که به آن علاقه دارد را در نظر بگیرید؛ محاسبه کنید هر ماه چقدر باید پول پس انداز کند و چند ماهه می تواند آن را تهیه کند و به او در پس انداز کردن پولش کمک کنید. این کار را با وسیله های گران قیمت انجام ندهید و هزینه ی آن ها را خودتان پرداخت کنید یا تنها قسمتی کمی از آن را به عهده ی کودک بگذارید؛ زیرا هدف آموزش مهارت های مالی است. نه سختی کشیدن کودکان و پس انداز افراطی توسط آن ها.
- از همان ابتدا فرزندتان را به پس انداز کردن تشویق کنید. سه وسیله مانند قلک، پاکت و جعبه پول را در نظر بگیرید. اولی برای پس انداز کردن، دومی برای خرج کردن و سومی برای مواردی که برای خیریه در نظر گرفته شده اند (فرزندتان را در این زمینه راهنمایی و تشویق کنید).
- از سن ۷ سال به بالا می توانید به فرزندتان آموزش دهید حین خرید یک کالا، انواع آن را از لحاظ قیمت و کیفیت با هم مقایسه کند.
- فرزندتان را تشویق کنید تا از همان ابتدا گزارشی برای خرج کردن پول هایش داشته باشد.
- برای افزایش منظم پول تو جیبی فرزندتان به توافق برسید؛ به عنوان مثال می توانید تولد فرزندتان را به عنوان زمانی که هر ساله پول تو جیبی او افزایش می یابد انتخاب کنید.
- برای آموزش استفاده صحیح از پول توجیبی می توان با کودکان بازی خرید کردن را انجام داد. بعد از اینکه در بازی با خرد کردن و خرج کردن پول آشنا شدند می توانید آنها را با خود به خرید ببرید تا در دنیای واقعی نیز این بازی را تجربه کنند. (بازی هایی مانند مونوپولی نیز در این زمینه مفید هستند)
- توجه داشته باشید که توانایی خود را در پرداخت پول تو جیبی در نظر بگیرید؛از مبالغ کم شروع کنید، طوری که فرزندتان بتواند خوراکی یا وسایل ارزان قیمت بخرد و بر خرج کردن او نظارت داشته باشید.
