کلاس مادر و کودک؛ مخصوص کودکان نوپا (۱ تا ۲ سال)

نور، هوا، حیرت، گریه. چه حسی دارد اگر ناگهان در سیاره‌ای ناشناخته چشم باز کنید؟ دنیایی متفاوت؛ آن‌قدر که حتی باید طور دیگری نفس بکشید. متولد شدن چنین تجربه‌ای است. ابهامی به اندازه‌ی دنیا و بعد، عطش اکتساب زندگی؛ واژه، حرکت، رنگ،‌ هوا، احساس. شوق کنترل کردن ذره‌ای از دنیا، حتی اگر به اندازه‌ی درآوردن صدای یک جغجغه باشد. چند ماه بعد از تولد، اتفاقی می‌افتد. آن احساس قدرت، جای‌اش را به اضطراب می‌دهد. نوزاد، واقعیتی تلخ را می‌فهمد: می‌فهمد که جزئی از مادرش نیست. از رویای «ما» بیدار می‌شود و به واقعیت «من» می‌افتد؛ ضربه‌ای جدید. انسانی نحیف، تنها، در برابر دنیایی ناشناخته. آرام آرام از غریبه‌ها گریزان می‌شود و به مادرش می‌چسبد؛ گویی رشته‌ی حیات را چنگ زده. قدم زدن در مسیر زندگی، لمس دنیا و کشف ناشناخته‌ها، پایگاهی امن می‌خواهد؛ آغوشی که بدانی وقت خطر، از تو حفاظت خواهد کرد. ماه‌ها زمان می‌برد تا باورش شود: «مامان منو ول نمی‌کنه»، «مامان کار داشت که رفت»، «مامان همیشه برمی‌گرده». وقتی بحث بودن یا نبودن است، همه دیر باور می‌شوند. اگر آن تکیه‌گاه امن را باور کرد، دلبستگی «ایمن» شکل می‌گیرد. دیگر دنیا دست‌نیافتنی نیست. می‌توان بر آن مسلط شد. شوق فهمیدن، عطش کشف کردن، بیشتر از قبل باز می‌گردد. تجربه کردن، لمس کردن و تکان دادن خستگی‌ناپذیر. اما اگر در آن برهه‌ی حساس، در آن سال‌های اول، پایگاه ایمن را باور نکند؟ دلبستگی «ناایمن» خواهد داشت، احتمالا برای همیشه. ناامنی دائم. وابستگی و چسبیدن به هرکسی که ممکن است پایگاهی امن باشد. یا در طرف مقابل، ترس دائم از ضربه‌خوردن؛ اجتناب، فاصله گرفتن، ناتوانی از نزدیک شدن و داشتن رابطه‌ای عمیق. دلبستگی ناایمن یعنی احساس تهدید همیشگی، یعنی جمع شدن در خود، بی‌میل شدن به تجربه و گریز از تغییر. کلاس مادر و کودک، به همین برهه‌ی حساس می‌پردازد: یک تا سه سالگی.
کلاس مادر و کودک، یک تجربه است؛ تجربه‌ای مشترک، تجربه‌‌ای از جنس فرزندپروری. در هر کلاس، مهارت‌هایی در حوزه‌های مختلف و متناسب با سن کودک، آموزش داده می‌شود. از مهارت‌های شناختی تا اجتماعی، از شناخت هیجان‌ها تا حافظه، رعایت کردن قواعد و ایستادن در نوبت. شیوه‌ی آموزش، بر پایه‌ی بازی است، چرا که بازی، مهم‌ترین ابزار کودک برای کشف دنیاست. در طول کلاس، مادر شکلی از فرزندپروری ایمن را تجربه می‌کند. شیوه‌ای از آموزش دادن، پاسخ‌دادن، حساس شدن و توجه کردن که برای کودک، پایگاهی امن فراهم کند. نوعی از فرزندپروری که در آن، کودک جرات تجربه کردن و روی پای خود ایستادن را پیدا کند. در پایان دوره، کودکان توانایی جدا شدن از مادر را جشن می‌گیرند. مامان همیشه برمی‌گرده.

دوره تقویت مهارت های کودک نوپا (۱ تا ۲ سال)؛ از هم اکنون می توانید ثبت نام کنید: