Friday، ۲۲ Esfand ۱۳۹۹
در این روزها هوای بسیاری از کلان شهرهای ایران دچار آلودگی شده است؛ این آلودگی ها می توانند در کوتاه مدت و بلندمدت اثرات سوئی بر سلامت جسمی و روانی انسان ها داشته باشند.
عمدتاً به موادی که باعث آلودگی هوا می شوند آلاینده ها می گویند. این روزها در شهرهای بزرگ ایران بیشتر عوامل آلوده کننده مواد شیمیایی از قبیل منو اکسید کربن، هیدروکربن ها، اکسیدهای نیتروژن، دي اكسيد گوگرد، گرد و غبار هستند. این مواد می توانند باعث مشکلاتی در سیستم قلبی، عروقی و تنفسی بدن شوند؛ عوارض این آسیب ها می توانند مستقیماً باعث سرفه، خس خس سینه، آبریزش از چشم و تنگی نفس گردند.
در میان این عوارض جسمی، آلودگی هوا بر سلامت روانی افراد نیز تأثیر می گذارند؛ محققان آمریکایی نشان داده اند که بین سطح آلودگی هوا در فضاهای بیرونی و افزایش خطر ابتلا به مشکلات، آسیبها و اختلالات روانی مثل اضطراب و اقدام به خودکشی روابط مشهودی وجود دارد؛ هوای آلوده می تواند عوامل و نشانگان استرس زا از قبیل ترس، تپش قلب، کاهش اشتها، افزایش تحریک پذیری، سردرد و پرخاشگری را در افراد به خصوص در کودکانی که یک یا دو روز در معرض آلودگی هوای بیرون از خانه بودند را افزایش دهد. یافته های دیگر نشان می دهند که میزان بالای میواینوزیتول مغز افراد به عنوان نشانه ای از واکنش التهابی سلول های مغز به آلودگی هوا می تواند باعث افزایش اضطراب در کودکان شود (التهاب عصبی به التهاب در سلول های مغز گفته می شود که در صورت عدم مقابله بدن در برابر آن، می توان شاهد آسیب هایی به سلول های عصبی و در نتیجه اختلالات مغزی چون پارکینسون، آلزایمر، افسردگی، اختلال دو قطبی و سایر اختلالات مغزی بود).
با این شواهد آلودگی هوا به صورت جدی می تواند بر کودکان و ساختارهای عصبی و روانی آن ها تأثیرگذار باشد.