آیا از فرزند نوپایتان بیش از حد انتظار دارید؟!
یک مطالعه‌ی زمینه‌یابی نشان داده که اکثر والدین معتقدند فرزندان نوپای آنها بیش از آنچه که مطابق با مرحله‌ی رشدی آنهاست، توان کنترل بر عواطف و هیجاناتشان را دارند.
به مثال زیر توجه کنید:
گاهی اوقات، وقتی که کودک سه ساله‌ی من ناکام می‌شود و شکست می‌خورد، به صورت مداوم و پشت سر هم فقط گریه می‌کند، انگار که صحنه‌ی نمایشی را ترتیب دهد؛ شروع می‌کند به کشیدن خودش روی زمین، و یک چیز را مدام تکرار می‌کند، مثلا: "من بازم شکلات می‌خوام...!!!". من فقط با عصبانیت به او نگاه می‌کنم و با خودم فکر می‌کنم "چرا نمیتونی از پسش بربیای؟"
سپس، بعد از اینکه آن لحظه‌های بحرانی گذشت و نمایشی که بیشتر شبیه به فیلم جن‌گیر و من که به دور او می‌چرخیدم تا بتوانم او را آرام کنم، تمام شد، (و توانست به شکلاتش برسد!)، من به خودم یادآوری می‌کردم که او فقط سه سال دارد. و این معلوم می‌کرد که فقط من نیستم که از فرزند کوچکم بیش از اندازه توقع دارم.
نتایج یک پزوهش
یک گروه مطالعاتی که بر روی کودکان ۰ تا ۳ سال تحقیق می‌کنند، متوجه شدند که بیشتر والدین توانایی‌های فرزندانشان را در کنترل کردن خودشان، بیش از آنچه که هست تخمین می‌زنند. پدیده‌ای که به آن، "فاصله‌ی توقعاتی" می‌گویند.
در شرح و تفصیل نتایج این مطالعه آمده است که: داشتن توقعاتی واقعی و متناسب با توانمندی‌های کودک، برای رشد سالم و به حداقل رساندن فشار و استرس والدین و فرزندان، امری مهم و ضروری است. برای مثال؛ اگر والدین فکر کنند که کودک بیش از آنچه که نشان می‌دهد توان کنترل کردن خودش را دارد، ممکن است ناامید شوند و واکنش‌های منفی و تنبیهی آنها، بیش از واکنش‌های مثبتشان شود. و بعد از آن هم، دچار احساس گناه شوند...
سایر نتایج این مطالعه نشان می‌دهد:
- ۵۶ درصد والدین باور دارند که کودکان پیش از سه سالگی، توان کنترل تکانه‌هایشان برای مقاوت کردن در برابر چیزی که برایشان ممنوع است را دارند.
- ۳۶ درصد والدین معتقدند بچه‌ها این توان کنترل را پیش از دو سالگی دارند.
- ۲۴ درصد والدین فکر می‌کنند بچه‌های زیر یک سال می‌توانند عواطفشان، مثلا اینکه زمانی که حوصله ندارند، کج خلق بمانند را، کنترل کنند.
- ۴۲ درصد والدین فکر می‌کنند بچه‌ها تا ۲ سالگی به این توانایی می‌رسند.
اما حقیقت چیز دیگری است:
- خودکنترلی بین سه و نیم تا ۴ سالگی رشد می‌کند، و برای آنکه به صورت مداوم مورد استفاده قرار بگیرد، سال های زیادی زمان می‌برد.
- مهارت‌های سهیم شدن، بین ۳ تا ۴ سالگی تحول پیدا می‌کنند.
- همچنین توان کنترل عواطف و هیجانات نیز تا ۳/۵ الی ۴ سالگی رشد نمی‌یابند.
بر اساس این مطالعه، پژوهشگران به والدین پیشنهاد می‌کنند که: "سال‌های ابتدایی زندگی کودک، سال‌های یادگیری هستند نه تنبیه"، وقتی که والدین توقعاتی واقعی و متناسب با توانایی‌هایی فرزندانشان داشته باشند، می‌توانند آنها را با روش‌هایی بسیار حساس و اثرگذار، راهنمایی کنند".
همچنین این تحقیق نشان می هد که خیلی از والدین بر سر اینکه در مقابل کودکی که کنترلش را از دست داده صبور باشند، درگیری دارند، و ممکن هم هست در مواجهه با کودکی که بدقلقی می‌کند، خودشان هم کنترل هیحاناتشان را از دست بدهند.
ما می‌دانیم که خیلی از شما والدین چنین دغدغه‌ها و نگرانی‌هایی دارید، اما نگران نباشید! بچه‌ها به مرور به این مهارت‌ها را پرورش می‌دهند و به زودی روزی می‌رسد که خودشان درگیر کنترل هیجانات کودکانشان هستند.
تهیه شده از سایت: www.parents.com
نوشته شده توسط همپای کودک در تاریخ ۹۹/۰۷/۲۳ ساعت ۰۵:۲۰ | تعداد دیدگاه‌ها: ۰ دیدگاه | دسته‌بندی: بلاگ | برچسب‌ها: خودکنترلی، عواطف، فرزندپروری، قاصله توقعاتی، هیجانات، کودک نوپا
