آمادگی برای محیط آموزشی در کودکان پنج سال به بالا

وقتی فرزند پنج ساله تان برای ورود به کودکستان آماده می شود، آمیزه‌ای از هیجان و نگرانی شکل می‌گیرد. در بسیاری از خانواده‌ها، هیجان از آنِ کودک و نگرانی از آنِ والدین است. با این حال، هستند کودکانی که از شروع مدرسه نگرانند. شاید این اولین باری است که آنها دوری از خانه را تجربه می‌کنند. نگرانی از تطابق با محیط، معلم و دوستان جدید، پیدا کردن کلاس و حتی، پیدا کردن دستشویی ممکن است ذهن فرزند شما را اشغال کند.

قبل از شروع مدرسه درباره تجربه‌های احتمالی کودک با او صحبت کنید. بعضي (کودکستان‌ها) برنامه‌هایی برای آشنا کردن کودکان با مدرسه دارند (شبیه به جشن شکوفه‌ها) که طی آن کودک با کلاس و معلم آشنا می‌شود. وقتی که واکنش‌های کودک خود را ارزیابی می‌کنید، ببینید بابت موضوع یا چیز خاصی نگران است یا خیر. به جای آنکه درباره نگرانی‌های فرزند خود مستقیما از او سؤال کنید، غیرمستقیم گریزی به آن بزنید: «مادر سارا می‌گفت قرار است یک نفر داخل سرویس بیاید و بچه‌های کودکستان را به کلاس‌هایشان راهنمایی کند.»

اگر کودکستان شما برنامه‌ای برای آشنا کردن کودکان با محیط کودکستان ندارد، با هماهنگی مدیر، برنامه‌ای ترتیب دهید تا قبل از شروع کلاس کودک خود را برای یک گشت کوتاه به آنجا ببرید. اغلب مدارس از یک هفته قبل، باز هستند و از ورود شما استقبال می‌کنند. ممکن است آنقد خوش‌شانس باشید که معلم را هم مشغول آماده کردن کلاس ببینید!

همکلاسی‌ها

سعی کنید همکلاسی‌های فرزندتان را شناسایی کنید. در صورت امکان قبل از شروع، زمانی را برای بازی با یکی از آنها تنظیم کنید. اگر کودک کسی را بشناسد که بتواند در محیط جدید با او ارتباط برقرار کند، موجب تسلی خاطر او خواهد بود. مشاهده‌ی یک چهره آشنا و گاه اطلاع از اینکه فرد دیگری هم مانند او نگران است، اضطراب محیط جدید را کاهش می‌دهد. ‌

روحیه کودک خود را در نظر بگیرید و ببینید آیا باید شروع مدرسه را مهم جلوه دهید یا خیر. اگر فرزندتان خیلی نگران است، باید خیلی عادی با موضوع برخورد کنید. وقتی برای خرید لباس مدرسه بیرون می‌روید فقط علت خرید را ذکر کنید. با برنامه آشنا شدن با کودکستان یا دیدار از مدرسه خیلی راحت برخورد کنید. بگذارید کودک در صورت تمایل، خود درباره مدرسه با دیگران حرف بزند.

از طرفی، اگر کودک شما با موضوع مدرسه رفتن راحت کنار آمده است، می‌توانید آن را تا سرحد یک واقعه هیجان انگیز بالا ببرید. به طور مشخص زمانی را به خریدن وسایل مدرسه اختصاص دهید و زمان بازگشت، وسایل را به اعضای خانواده نشان دهید. درباره دیدار از مدرسه، کلاس و معلم صحبت کنید تا کودک هیجان شما را نیز احساس کند.

اولین روز رفتن به مدرسه

بسیاری از والدین دوست دارند اولین روز را با فرزندشان در مدرسه باشند. چه خودتان کودک را به مدرسه ببرید و چه همراه با سرویس مدرسه به آنجا بروید، خداحافظی باید کوتاه و عادی باشد. بعضی از کودکان، تا زمانی که مامان یا بابا به مدرسه نیامده است رفتاری عادی دارند ولی به محض آنکه پدر یا مادرشان را می‌بینند، اضطراب مهارشده‌ی خود را رها می‌کنند. بهترین روش این است که کوتاه و مختصر بگوید: «خداحافظ، دوستت دارم، روز خوبی داشته باشی، بعدا می‌بینمت.» این را نیز بدانید که هر اضطرابی که کودک بیرون از مدرسه داشته باشد به محض ورود به مدرسه و درک این مطلب که مدرسه محیط جالب و امنی است، از بین می‌رود.

نگرش مثبت

ارائه‌ یک نگرش مثبت درباره مدرسه، بهترین کاری است که می توانید برای فرزند خود انجام دهید: به طور مستقل به مدرسه رفتن، رشد کردن، چیزهای جدید یاد گرفتن. کاری کنید که کودک مدرسه را یک ماجرا تلقی کند. او را تشویق کنید در خانه هم مدرسه بازی کند. این کار باعث می‌شود ترس‌ها و نگرانی‌های احتمالی فروکش کند.

با اطمینان بخشیدن و توجه بیشتر از کودک خود حمایت کنید. او را تشویق کنید درباره مدرسه، دوستان و محیط جدید صحبت کند. نسبت به آنچه کودک درباره مدرسه می‌گوید یا انجام می‌دهد، اظهار علاقه کنید. سعی کنید خانه را به یک محیط یادگیری تبدیل کنید. پانزده دقیقه را برای روخوانی با صدای بلند در نظر بگیرید و با غرور برنامه‌ها و تصاویر مربوط به مدرسه را روی یخچال بچسبانید. به کودک خود یک تقویم بدهید تا وقایع خاص مدرسه را در آن علامت بزند.

استقلال

شروع مدرسه‌ زمان مناسبی برای تشویق کودک به استقلال و خودگردانی است. هرچه کودک برای انجام کارهایش بیشتر به شما وابسته باشد، جدا شدن از شما برایش دشوارتر خواهد بود. اگر کودک شما تجربه‌ای درباره‌ی مدرسه ندارد، قبل از شروع مدرسه، به تدریج زمان جدایی از او را افزایش دهید. برای کاهش وابستگی، از پرستاری آشنا یا اعضای خانواده کمک بگیرید.

و در پایان اینکه، به یاد داشته باشید که بروز تغییراتی در رفتار فرزندتان در دو ماه اول کودکستان بسیار معمول است. ممکن است وابستگی تشدید شود یا رفتارهای واپسگرا، مثل گریه کردن یا خیس کردن رختخواب نیز بروز کند. هرچه کودکان بیشتر با شرایط جدید انس بگیرند، این رفتارها کم‌رنگ‌تر خواهد شد. در صورت لزوم با والدینی که این دوره را پشت سر گذاشته‌اند صحبت کنید تا مطمئن شوید که این مرحله نیز به پایان خواهد رسید.

این مطلب از کتاب "کلیدهای رفتار با کودک پنج ساله" تهیه شده است.
برای تهیه نسخه الکترونیک این کتاب از سایت فیدیبو، اینجا کلیک کنید.